Dag 5: De laatste dag in Zion

Warning: Undefined variable $post in /var/www/html/wp-content/plugins/facebook-like/facebooklike.php on line 50 Warning: Attempt to read property "ID" on null in /var/www/html/wp-content/plugins/facebook-like/facebooklike.php on line 50

geschreven door Aniek:

Vandaag hebben we de Angels landing beklommen. We waren al mentaal voorbereid door vader, dus reden we ‘s ochtends met goede moed het RV Park af, op weg naar Zion National Park. Daar hebben we onze camper gedumpt op de parkeerplaats en zijn we met de shuttle naar the Grotto gegaan, waar we van daaruit begonnen aan onze klimtocht. Gelukkig waren we vroeg gegaan, er was nog genoeg schaduw. En dat was wel een flinke steun, want de paden waren erg stijl en vermoeiend. Na ongeveer 1,5 kilometer lopen en 200 meter geklommen, komen we aan bij een pad dat zigzaggend naar boven loopt, met aan de zijde mooie gemetselde muurtjes. Dit was ook weer erg stijl, maar we werden gemotiveerd door andere klimmers, die aan hun afdaling waren begonnen. Met hun teksten als ‘You’re almost there’ en ‘How are you doing?’ werd  het naar boven lopen appeltje eitje. Jasper vertelde achteraf dat ze hele gesprekken tegen hem begonnen met als openingszinnen ‘He, where are you from?’ of ‘What sort of music are you listening to?’(Jasper had namelijk oortjes in). Een van de gesprekken is ons nog wel goed bij gebleven: Wandelaar tegen Jasper: ‘Where are you from?’. Jasper: ‘From Holland’. Wandelaar: ‘Wow, this is a multicultural spot! I have already seen people from France, Belguim, The Netherlands and now from Holland!’

Bovenop was het uitzicht prachtig en konden Han en Jasper het niet laten om op een grote rotsstapeling te ‘planken’. Hoe verder je naar boven ging hoe meer wilde dieren we tegenkwamen, want bovenop schoten de chipmunks om je voeten.

Terug bij de camper zette we onze reis voort naar Bryce. Onderweg kwamen we al snel bij een tunnel. De Ranger hield ons tegen en gaf instructies: twee minuten wachten tot de tunnel vrij was, lichten aan en het midden van de tunnel houden. Het paste precies en gelukkig zagen we na enkele kilometers weer daglicht. Bryce lijkt nog echt op een Indianen en cowboy plaats. Han zag al gauw een echte wrangler cowboyspijkerbroek en gelukkig hadden we geen geld bij ons. Tijdens het avondeten begon het te stortregenen en koelde het flink af. Blijkbaar was het niet zeldzaam in dit gebied, want onderweg zagen we al rivieren van modder en waren delen van de weg afgezet, omdat de rangers daar gevolgen van noodweer aan het opruimen waren.