Dag 7: Vertek uit Bryce

Warning: Undefined variable $post in /var/www/html/wp-content/plugins/facebook-like/facebooklike.php on line 50 Warning: Attempt to read property "ID" on null in /var/www/html/wp-content/plugins/facebook-like/facebooklike.php on line 50

Geschreven door Han:

Het verslag van deze dag begint met de laatste gebeurtenissen van gisteren.
Wij hadden ons opgegeven voor een diner met country en western show. Bij binnenkomst werden we aan een tafel gezet bij een gezin uit Dordrecht. Dit gezin is met de auto onderweg en volgt ongeveer onze route , maar dan tegengesteld. Ze vinden het eten overal erg duur en bijna altijd patat of andere vette hap. Oh wat hebben wij het heerlijk. De show werd bezocht door zo’n 600 mensen en het was piekfijn georganiseerd. Er werd wat met lasso’s gedraaid en geworpen, een cowboy liet zien hoe snel en behendig hij zijn pistolen kon draaien en er werd gezongen.
In het begin zei ik nog :” We krijgen zo John Denver dan gaat het dak eraf”. Wat denk je als speciale toegift: John Denver met “Country road” . Jasper en Aniek vonden het leukste dat de groep Italianen, die wat al te enthousiast het podium opgingen er met net zo’n gang weer vanaf werden gebonsjourd. ”. Na het eten werden we met een speciaal treintje weer thuis gebracht.

Jasper had het over een erg enthousiaste man met een baardje. Ik noemde hem gelijk al ome Rob.
Deze dag hebben we de route van ome Rob gereden. Eerst naar Torrey en dan van Torrey naar Hanksville. De weg van Torrey naar Hanksville is zo ongelooflijk mooi. Het landschap verandert om de paar minuten en dus ook de kleuren. Tijd om het fototoestel weg te leggen is er niet, wat een fantastische rotsformaties. Hanksville is een uitgestorven bende, we vinden er een stopplaats waar je kan tanken en wat kunt kopen. Veel is het niet , een groot tankstation. Ons tegemoet komen vele tientallen auto met gigantische boten. Wij vervolgen onze weg door Glenn Canyon, ook heel mooi.
We zien de eerste keer de Colorado River en heel in de verte zien we auto’s staan.
Over een goed uur staan we daar ook, maar niet voordat we eerst geprobeerd hebben de camper uit elkaar te schudden op een 5 km lang onverhard weggetje. We hebben de campground gezien , maar lag toch te ver van het water. Een paar kilometer teruggereden en daar hebben we een plaatsje gevonden vlak aan het Lake Powel. Een plek om van te dromen ,Je betaalt 12 Dollar in een envelop en gaat maar ergens staan. Er staat verder niemand. We hebben wat hout gesprokkeld, we hebben gezwommen in het meer. Angelique is aan het koken en de heerlijkste geuren komen me al weer tegemoet . Jasper kan niet wachten tot het donker wordt om een mooi (kamp)vuur te gaan maken en nu maar hopen dat de brandweer ligt te slapen.