Deze ochtend vroeg op 5.00 uur plaatselijke tijd. We hebben de meeste spullen gisteravond klaar gezet voor onze hike in de Grand Canyon. Om 5.15 rijden we de camping af om de zonsopkomst te gaan bekijken aan de rand van de canyon. We zijn niet de enige en het valt een beetje tegen er is wat bewolking. De camper staat vlakbij en we ontbijten en gaan op weg naar het beginpunt. We starten om 6.20 u op een hoogte van 2090 meter. Het eerste uur dalen we zo’n 5 km en 600m dat schiet lekker op. De verwachting is dat het beneden in de canyon wel 45 graden kan zijn. We kunnen ons er nog niet zoveel bij voorstellen, want er vallen zelfs enkele spatten regen.
Wij bij de Colorado river
Het pad om te lopen is niet moeilijk, maar het blijft opletten . De stenen liggen hier en daar los en er ligt zand overheen , voor je het weet glijd je uit. Aniek gaat een keer hard op haar knieen, maar ze houdt zich groot en sterk en gaat onverdroten verder. We komen wandelaars tegen met grote rugzakken, enkele blijken vanmorgen om 3.00 uur bij de rivier vertrokken te zijn. De meeste wandelaars zien er behoorlijk stuk uit. Er staat ons straks nog wat te wachten. De afdaling naar beneden is 12,7 km en we doen er precies 3 uur over. We staan aan de oever van de Colorado rivier. De rivier stroomt zeer sterk en verder als onze enkels kunnen we er ook niet in. Het water is ook erg koud, maar wel lekker verfrissend. Overal kom je waarschuwingen tegen dat het niet verstandig is om hier te lopen tussen 10.00 uur en 16.00 uur. Daar kunnen wij niet op wachten, want jullie zitten op dit verslag te wachten.
Om 10.00 uur beginnen we aan de klim op een hoogte van 740 meter. We hebben onze shirts en petten nat gemaakt, maar dat werkt maar even. De zon en de warmte drogen alles binnen enkele minuten weer op. We weten dat er pas na 5 kilometer klimmen weer drinkwater is. Dat halen we niet helemaal, dus drinken we toch maar wat uit het stroompje dat we tegenkomen. Onze stop en drinkplaats is bij de camping waar de meeste mensen overnachten. Wie loopt er nu in een dag van boven naar beneden en weer terug. Er hangt een temperatuurmeter en die vertelt ons dat het in de schaduw net over de 40 graden is.
De brutale eekhoorns
De eekhoorns zijn hier talrijk en erg brutaal, ze dreigen zelfs spullen uit je tas te halen, zelfs al staat de tas tussen je voeten. We komen verschillende herten tegen en heel veel hagedissen. Boven ons hangen de roofvogels op zoek naar een smakelijke prooi. De meeste andere wandelaars liggen ergens in de schaduw te wachten op betere tijden. Het is nog 7,5 km naar boven en zo’n 900 hoogtemeters. Elke 2,5 km is er een watertappunt . We moeten dus nog 3 etappes. Jasper loopt het meest van de tijd voorop, hij is niet kapot te krijgen en gaat in zijn eigen tempo stevig door. Ik pendel een beetje tussen Jasper en Angelique en Aniek , die samen lopen. Er komt gelukkig wat meer bewolking en de temperatuur valt gelukkig mee. De laatste 2,5 km beginnen we onze beentjes toch wel aardig te voelen en we zijn blij dat we de laatste kilometer niet meer van die grote stappen hoeven te nemen. Het pad is namelijk weer wat vlakker en om 14.30 uur zijn we dan moe maar voldaan boven. In de camper kleden we ons even om. Onze kleren zijn rood van het stof en het zand. We gaan nog even een kijkje nemen bij het uitkijkpunt. Het is er erg druk en het zicht is niet zo mooi , het is een beetje heiig . Op de camping doen we de was en straks gaan we als beloning lekker uit eten bij de Mexicaan of de Italiaan of de Wendys, nee niet naar de Macdonald.
Related Articles
3 users responded in this post